چگونه می توان تمایل پرستاران را برای استفاده از ساکشن به روش بسته بهبود بخشید؟

چکیده   اهداف: ساکشن تراشه، روشی برای تمیز کردن راه هوایی از ترشحات است و در بیمارانی که به دلیل کاهش سطح هوشیاری و ضعف عضلات تنفسی قادر به انجام سرفه و تخلیه ترشحات خود نیست، استفاده می­شود. دو نوع ساکشن وجود دارد: ساکشن باز و ساکشن بسته. این پژوهش با هدف «بهبود تمایل استفاده از ساکشن بسته در بخش مراقبت­های ویژه» انجام شد.   روش­ها: این مطالعه به روش اقدام پژوهی انجام شد. نمونه­ی پژوهش شامل 60 پرستار بخش مراقبت ویژه بود که باروش نمونه­گیری در دسترس انجام شد. با روش تصادفی سی نفر انتخاب شدند. گردآوری اطلاعات با استفاده از مشاهده، مصاحبه و پرسش­نامه­ی استاندارد aacn انجام شد. مراحل کار عبارت بودند از: بیان دقیق مشکل، جمع­آوری اطلاعات، برنامه­ریزی و تعیین هدف، اجرا و ارزش­یابی. در این مطالعه، با استفاده از پرسش­نامه و مصاحبه، مشکلات مربوط به ساکشن بسته، اولویت بندی شد و راه حل­ها با روش بارش مغزی خاموش،با مشارکت پرسنل پرستاری دریافت و امتیاز داده شد و راه حل­هایمقرون به صرفه اجرا شد.   یافته­ها: میزان فراوانی ترجیح استفاده از ساکشن بسته قبل از انجام مطالعه 5/10 درصد و بعد از آن 7/66 درصد بوده است و همچنین میزان فراوانی استفاده از ساکشن باز با توجه به متصل بودن ساکشن بسته به بیمار قبل از مداخله60 درصد و بعد از مداخله 1/57 درصد بوده است. میانگین کل نمره­ی ساکشن قبل و بعد از مداخله تفاوت معنی­­داری نداشت. ( 05/0 p> )   نتیجه­گیری: روش تحقیق اقدام پژوهی، روش مناسبی برای تغییر و بهبود عملکرد پرستاری است؛ چرا که در این روش، با استفاده از نظرات خود پرسنل و شرکت دادن آن­ها در پژوهش می­توان تغییرات را سریع­تر به وجود آورد و تصمیمات گرفته شده از پایداری و مقبولیت بیشتری در بین پرسنل برخوردار خواهد بود